Wel of niet naar de IC als corona toeslaat? Deze artsen voeren die moeilijke gesprekken met patiënten

13-8-2020

'De beslissing om te kiezen voor een behandeling op de ic, is soms net zo zwaar als de beslissing om van opname af te zien', zegt longarts Wouter Westendorp (39) van Ziekenhuis Gelderse Vallei.

Bron: Algemeen Dagblad (AD)
Foto: Herman Stöver

De afgelopen maanden voerden hij en zijn collega’s gesprekken met kwetsbare patiënten over wel of geen opname op de intensive care bij besmetting met COVID-19. 

Onder druk van corona waren dat hele heftige gesprekken. 'Je moet het als arts meteen goed zien, het goede advies geven, want je kunt maar één keer zo’n gesprek voeren.'

Risico

Een patiënt is volgens intensivist Dave Tjan (54) kwetsbaar als er verminderde lichamelijke reserves zijn door een chronische ziekte in combinatie met slechte fysieke en mentale conditie. 'Opname op een ic heeft dan een heel groot risico op een slechte uitkomst. Het niveau van functioneren van voor de behandeling komt niet meer terug.' 

Wensen

Al jaren voeren huisartsen en artsen in de Gelderse Vallei dit soort gesprekken met kwetsbare patiënten. Om de zorg zo goed mogelijk af te stemmen op de persoonlijke wensen en de situatie van de patiënt. 

Dit wordt Advanced care planning (ACP) genoemd. Hierbij wordt samen met de patiënt zijn wensen, doelen en voorkeuren voor zorg rond het levenseinde besproken. 

'Dan moet je denken aan vragen als wat is voor u kwaliteit van leven? Hoe ver wilt u dat we gaan? Wel of niet reanimeren?', zegt Westendorp. Door hier al in een vroeg stadium over na te denken, is de kans kleiner dat er moeilijke keuzes moeten worden gemaakt bij een plotselinge ernstige ziekte of achteruitgang. 

Stroomversnelling

Door de pandemie kwamen de gesprekken in een stroomversnelling. 'We hebben ons gefocust op behandelbeperkingen zoals wel of geen opname in het ziekenhuis of wel of geen opname op de ic', zegt Karel Kasbergen (38), huisarts in Lunteren. 

De huisarts belde in de corona-periode met alle kwetsbare patiënten in zijn praktijk. 'Om te kijken hoe het met ze ging. Ik wilde feeling blijven houden met mijn patiënten nu veel zorg stil kwam te liggen.'